Οι λεπτοµέρειες της «απόδρασής» του 11χρονου Αφγανού απο τα Ανώγεια.

Για δύο χρόνια, κάθε µέρα, µε υποµονή ο 11χρονος Αφγανός Ρεζάι Αλι Ρεζά συγκέντρωνε το χαρτζιλίκι που του έδιναν οι υπάλληλοι του Κέντρου Υποδοχής Ασυνόδευτων Ανηλίκων Προσφύγων στα Ανώγεια όπου φιλοξενούνταν.

Σκοπός του ήταν να καταφέρει να συγκεντρώσει το αναγκαίο ποσό προκειµένου να φτάσει στην Πάτρα και από εκεί να περάσει στην Ιταλία, αναζητώντας συγγενείς και γνωστούς της οικογένειάς του. Η Δευτέρα ήταν για τον Ρεζάι η «µεγάλη µέρα». Εφυγε από το Κέντρο υποδοχής των Ανωγείων, µε αποτέλεσµα να κινητοποιηθούν οι αστυνοµικές αρχές και να ενεργοποιηθεί το σύστηµα αναζήτησης εξαφανισµένων ανηλίκων Αmber alert από το Χαµόγελο του Παιδιού. Η αναζήτηση κράτησε περίπου δύο εικοσιτετράωρα, αφού το παιδί εντοπίσθηκε τελικά χθες το πρωί στην Πάτρα. Ενας νεαρός συµπα τριώτης του οδήγησε τον Ρεζάι, που βρίσκεται στην Ελλάδα µόνος του, χωρίς τους γονείς ή άλλους συγγενείς, στα γραφεία της οργάνωσης το Χαµόγελο του Παιδιού, στην Πάτρα.

Ο εντεκάχρονος µε πρόσχηµα ότι θα πήγαινε στο γήπεδο των Ανωγείων για να παίξει ποδόσφαιρο έφυγε τη Δευτέρα το µεσηµέρι από το Κέντρο φιλοξενίας και από τότε χάθηκε κάθε επικοινωνία. Οι ώρες περνούσαν και ο µικρός δεν έδινε σηµεία ζωής. Οι υπεύθυνοι ενηµέρωσαν την Αστυνοµία, ενώ κινητοποιήθηκε και το Χαµόγελο του Παιδιού. Η ηλικία του παιδιού και ο τρόπος που εξαφανίσθηκε προκάλεσαν έντονους φόβους για το τι θα µπορούσε να του είχε συµβεί. Μπροστά στον κίνδυνο, από προχθές το βράδυ ενεργοποιήθηκε το σύστηµα Αmber alert για την εξαφάνισή του.

Η αναζήτηση είχε αποτέλεσµα, αφού το παιδί βρέθηκε στην Πάτρα.
Το µεγάλο ταξίδι για τον Ρεζάι ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια από την πατρίδα του το Αφγανιστάν. Ηταν τότε περίπου εννέα χρόνων, όταν οι γονείς του αποφάσισαν να τον φυγαδεύσουν από τη χώρα του. Τον εµπιστεύθηκαν σε έναν γνωστό τους προκειµένου να τον βοηθήσει να περάσει στην Ελλάδα. Λίγο αργότερα και οι γονείς κατέφυγαν στο Ιράν και ο µικρός είχε επικοινωνία µαζί τους. Μέσω Τουρκίας και κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, ο Ρεζάι πέρασε τα σύνορα και βρέθηκε στην Αθήνα.

Ηταν ένα από τα παιδιά των φαναριών, όταν εντοπίσθηκε για πρώτη φορά στους δρόµους της πρωτεύουσας και µε παρέµβαση του εισαγγελέα µεταφέρθηκε για φιλοξενία στο Κέντρο Υποδοχής Ασυνόδευτων Ανήλικων Προσφύγων στα Ανώγεια.

Οι υπεύθυνοι του Κέντρου τον περιγράφουν σαν ένα εξαιρετικό παιδί, πανέξυπνο, κοινωνικό και πλήρως ενταγµένο στην τοπική κοινωνία. Γνωρίζει πολύ καλά τα ελληνικά και πηγαίνει στο σχολείο.
Ο στόχος του όµως ήταν να φύγει, να ταξιδέψει στο εξωτερικό, πιθανόν στην Ιταλία. Γι’ αυτό τον λόγο, όπως έµαθαν χθες οι υπεύθυνοι, µάζευε τα χρήµατα από το χαρτζιλίκι που του έδιναν.

Τη Δευτέρα το µεσηµέρι κατάφερε, σύµφωνα µε πληροφορίες, να φθάσει στο Ηράκλειο και µε το πλοίο να ταξιδέψει στον Πειραιά και από εκεί βρέθηκε στην Πάτρα.

Οι λεπτοµέρειες της «απόδρασής» του δεν έχουν διευκρινισθεί πλήρως. Στην Πάτρα βρισκόταν ένας 18χρονος φίλος του, ο οποίος επίσης είχε φιλοξενηθεί στο Κέντρο στα Ανώγεια και ο οποίος βοήθησε να βρεθεί ο µικρός και να δοθεί τέλος στην αγωνία για την τύχη του παιδιού.

Στο Κέντρο Υποδοχής των Ανωγείων φιλοξενούνται σήµερα 22 παιδιά αλλοδαπών που έχουν έρθει χωρίς τους γονείς τους στην Ελλάδα, εκ των οποίων τα περισσότερα είναι από το Αφγανιστάν. Το Κέντρο λειτουργεί εδώ και µια δεκαετία και στις εγκαταστάσεις του _ ένα κτίριο που στο παρελθόν ήταν µαθητική εστία _ έχουν φιλοξενηθεί 204 παιδιά.

πηγή : madata

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.