Από τον νεοφιλελεύθερο δικομματισμό στον μνημονιακό μονοκομματισμό
Ο αστικός δικομματισμός αποτέλεσε δομικό χαρακτηριστικό της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, τουλάχιστον από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι και πρόσφατα: Λαϊκοί και Φιλελεύθεροι στον μεσοπόλεμο, συντηρητικοί της ΕΡΕ και δημοκρατικοί της ΕΚ στην πρώτη μεταπολεμική περίοδο, ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός της Ν.Δ. και «σοσιαλδημοκρατική αλλαγή» του ΠΑΣΟΚ στη μεταπολιτευτική ιστορία. Η αναπαραγωγή του αστικού δικομματισμού ιστορικά συνδυάστηκε με την ώθηση του αριστερού κινήματος σε έναν περιορισμένο δευτερεύοντα ρόλο, αδυνατώντας να πρωταγωνιστήσει, με την εξαίρεση κρίσιμων συγκυριών (ΕΑΜικό κίνημα 1941-44, κίνημα των Ιουλιανών 1964-66). Στη μεταπολιτευτική περίοδο (1974-2011), αυτό έγινε δυνατό κυρίως εξ αιτίας του γεγονότος της σημαντικής ανάπτυξης του ελληνικού καπιταλισμού, της διατήρησης του ποσοστού ανεργίας σε σχετικά χαμηλά επίπεδα, των κοινοτικών επιδοτήσεων και εισροών στήριξης κ.λπ. Η διατήρηση αυτού του αντικειμενικού οικονομικού πλαισίου επέτρεψε τόσο την άσκηση μιας πολιτικής της «αλλαγής» που επιχειρούσε να διατηρεί ορισμένα φιλολαϊκά χαρακτηριστικά, όσο και την εφαρμογή μιας συντηρητικής διαχείρισης που εδράζονταν στην κοινωνική συμμαχία της αστικής τάξης με διευρυμένα στρώματα των μικροαστικών τάξεων.
Ωστόσο η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση της τελευταίας τριετίας, η αντανάκλασή της στο επίπεδο της «πραγματικής» οικονομίας με την έκρηξη της κρίσης υπερσυσσώρευσης του κεφαλαίου, και η σύνδεσή τους με την κρίση χρέους στις περισσότερες αναπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες, οδήγησε στην εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής του ακραίου νεοφιλελευθερισμού του ΠΑΣΟΚ, η οποία και αποτέλεσε κοινό τόπο συνάντησης όλων ανεξαίρετα των κομμάτων του αστικού πολιτικού τόξου, τα οποία σ’ ολόκληρη την πρόσφατη διετία στήριξαν τις βασικές οικονομικές επιλογές της πολιτικής των μνημονίων (αποκρατικοποιήσεις, πανεπιστημιακή εκπαίδευση, εργασιακή εφεδρεία, μείωση της φορολόγησης των επιχειρήσεων κ.λπ.).
Κοινός στάθηκε ο στόχος όλων των αστικών δυνάμεων στην προαγωγή της μνημονιακής πολιτικής, της καταστροφής των εργαζομένων και της χώρας, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα του ελληνικού και ευρωπαϊκού τραπεζικού κεφαλαίου, να προωθηθούν οι αντιδραστικές μεταλλάξεις που υποστήριζε η ελληνική αστική τάξη, προκειμένου να ξεπεράσει την κρίση σε βάρος των δυνάμεων της μισθωτής εργασίας. Η όλη διαφοροποίηση μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ περιορίστηκε στις αποχρώσεις των εφαρμοστικών μέτρων της κοινά αποδεκτής μνημονιακής πολιτικής…
Κοινός στάθηκε ο στόχος όλων των αστικών δυνάμεων στην προαγωγή της μνημονιακής πολιτικής, της καταστροφής των εργαζομένων και της χώρας, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα του ελληνικού και ευρωπαϊκού τραπεζικού κεφαλαίου, να προωθηθούν οι αντιδραστικές μεταλλάξεις που υποστήριζε η ελληνική αστική τάξη, προκειμένου να ξεπεράσει την κρίση σε βάρος των δυνάμεων της μισθωτής εργασίας. Η όλη διαφοροποίηση μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ περιορίστηκε στις αποχρώσεις των εφαρμοστικών μέτρων της κοινά αποδεκτής μνημονιακής πολιτικής…
Η αστική συμμαχία έναντι της παρέμβασης του εργαζόμενου λαού
Η ευρεία λαϊκή αντίδραση και κινητοποίηση που εκδηλώθηκε στην πρόσφατη διετία με τις επαναλαμβανόμενες πανελλαδικές απεργίες, με τους κλαδικούς κοινωνικούς αγώνες (στον τύπο, στις συγκοινωνίες κ.ά.), το μαζικό κίνημα της Πλατείας Συντάγματος, την τελευταία ιστορικών διαστάσεων πανεργατική κινητοποίηση στις 19-20/Οκτωβρίου/2011, το λαϊκό ξέσπασμα στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου, την επέκταση της έκφρασης της λαϊκής οργής ακόμη και στα γήπεδα ποδοσφαίρου, επέφεραν τον ισχυρό κλονισμό της κυβερνητικής εξουσίας του ΠΑΣΟΚ, την πλήρη απονομιμοποίησή της και την προφανή καταβαράθρωση της καταγραφόμενης στις δημοσκοπήσεις εκλογικής του εμβέλειας. Προέκυψε έτσι την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου η ουσιαστική ανατροπή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και η αδυναμία της να ασκήσει οποιαδήποτε πολιτική, στο μέτρο που η απόπειρα συνέχισης της ζωής της θα οδηγούσε στην ακόμη πιο έντονη εργατική και νεολαιίστικη κινητοποίηση, που θα απονομιμοποιούσε το συνολικό πλέον αστικό σύστημα διαχείρισης.
Αυτό το γεγονός της καταφανούς χρεωκοπίας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ από την άποψη της προηγούμενης λαϊκής του εκπροσώπησης, αλλά και η ταυτόχρονη ισχυρή ανάγκη της συνέχισης της μνημονικής πολιτικής με τη δανειακή σύμβαση, το νέο μνημόνιο και τους εφαρμοστικούς τους νόμους, καθώς και η άμεση επιδίωξη δρομολόγησης μαζικών απολύσεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ιδιωτικοποιήσεων και εκποίησης της δημόσιας περιουσίας κ.λπ., από την πλευρά των ελληνικών αστικών και των κυρίαρχων διεθνών καπιταλιστικών ελίτ, επέφερε τη συσπείρωση του συνολικού αστικού πολιτικού φάσματος. Πλέον αυτή η δραματικά καταστροφική οικονομική πολιτική δεν μπορούσε να εφαρμοστεί παρά από την άμεση συμπαράταξη όλου του αστικού πολιτικού προσωπικού, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, αλλά και ΛΑΟΣ και ΔΗΣΥ. Αυτή η δρομολόγηση του σχηματισμού κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας» (δηλαδή μνημονιακού ολέθρου) αντιπροσωπεύει και το ιστορικό τέλος του νεοφιλελεύθερου δικομματισμού, είναι το καταφανές αποτέλεσμα της ισχυρής πολύμορφης κινητοποίησης του λαϊκού παράγοντα και ανοίγει πλέον καινούργια σελίδα στην εξέλιξη των κοινωνικών και πολιτικών πραγμάτων της χώρας.
Η αστική ενότητα δείχνει τον δρόμο ενότητας των λαϊκών δυνάμεων
Αν στη σημερινή συγκυρία οι αστικές δυνάμεις απαντούν με την ενωτική κυβερνητική σύμπλευση όλου τους του πολιτικού προσωπικού, θέτοντας τέρμα στη λειτουργία του δικομματισμού και αναδεικνύοντας τη μονοδιάστατη «μνημονιακή παράταξη» των «από πάνω», αυτό και μόνον είναι ικανό να αναδείξει και τον αναγκαίο δρόμο συμπαράταξης των πολιτικών δυνάμεων που εκπροσωπούν τον λαϊκό συνασπισμό των «από κάτω». Η αριστερή λαϊκή μετωπική ενότητα του ελληνικού ριζοσπαστικού και αγωνιστικού κοινωνικού κινήματος προβάλλει πλέον ως η μόνη δυνατότητα αποτελεσματικής αντιμετώπισης και ανατροπής της μνημονιακής πολιτικής και του μόνου της φορέα (κυβέρνησης «(αστικής) εθνικής σωτηρίας»), και την προβολή μιας εναλλακτικής διεξόδου για τα λαϊκά κοινωνικά συμφέροντα με χαρακτηριστικά ταξικά, εθνικά, λαϊκά, δημοκρατικά, αριστερά.
Ταξικά γιατί επιδιώκει την ανατροπή του μηχανισμού αιμοδότησης του τραπεζικού και βιομηχανικού κεφαλαίου μέσα από το πλέγμα που έχει εγκαθιδρυθεί : κρατική δανειοδότηση - ενισχύσεις επιχειρήσεων και τραπεζών - αφαίμαξη των λαϊκών εισοδημάτων - συνεχής επιστροφή - πληρωμή υπέρογκων τοκοχρεωλυσίων και τη ριζική αναδιανομή του πλούτου.
Λαϊκά γιατί εκπροσωπεί σήμερα όχι μόνον τα κλασικά συμφέροντα της εργατικής τάξης της καπιταλιστικής παραγωγής, αλλά εξίσου και ταυτόχρονα τα συμφέροντα των δημοσίων υπαλλήλων, των νεολαιίστικων στρωμάτων, των συνταξιούχων, των καταστρεφόμενων χαμηλών μερίδων των μικροαστικών τάξεων, των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων, την πλατιά δηλαδή κοινωνική πλειοψηφία.
Εθνικά γιατί αποσκοπεί στην απαλλαγή από τα μνημόνια και την τρόικα που έχουν επιβάλλει το καθεστώς της «εποπτείας» και της ανοιχτά ομολογούμενης «οικονομικής κηδεμονίας». Η άσκηση της οικονομικής, φορολογικής, δημοσιονομικής και κοινωνικής πολιτικής ανήκει στους εκλεγμένους εκπροσώπους των εργαζομένων και ολόκληρης της κοινωνίας κι όχι στους αντιπροσώπους της διεθνούς τοκογλυφίας και των υπερεθνικών διευθυντικών κέντρων.
Αριστερά γιατί μόνον το ριζοσπαστικό πολιτικό και κοινωνικό κίνημα μπορούν να αναδείξουν μια εναλλακτική διέξοδο βασισμένη στην εθνικοποίηση των τραπεζών και άσκηση παραγωγικής επενδυτικής πολιτικής, την ανάκτηση του ελέγχου των ιδιωτικοποιημένων κοινωφελών επιχειρήσεων, τον εθνικό δημοκρατικό οικονομικό σχεδιασμό κ.λπ.
Δημοκρατικά γιατί δεν διστάζει να αναβαπτίζεται στην λαϊκή ετυμηγορία και να προσφεύγει στα λαϊκά δημοψηφίσματα για οποιοδήποτε μείζον ζήτημα της κοινωνίας, είτε πρόκειται για τη δανειακή σύμβαση είτε για οποιοδήποτε άλλο μεγάλο θέμα.
πηγή : εφημερίδα Αυγή 
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Επικοινωνία
Η ψήφος της Ελληνικής νεολαίας
Μουσική : Θωμά Μπακαλάκοu
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.