Η υφεσιακή πολιτική οδηγεί Ελλάδα και ΕΕ στην καταστροφή


Μια αντιπροσωπεία της ΕΕ και του ΔΝΤ αναμένεται να φτάνει στην Αθήνα. Γιατί κατά τη γνώμη σας οι πολιτικές που είχαν εφαρμοστεί μέχρι σήμερα δεν έχουν αποτέλεσμα;
Αυτό το περίφημο «σχέδιο βοήθειας» που προβλέπει με τόση γενναιοδωρία η ΕΕ για την Ελλάδα, στην πραγματικότητα είναι ένα σχέδιο βοήθειας προς τις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες. Αντί να τις ενισχύσει άμεσα, όπως έκανε το 2009 με το σχέδιο διάσωσης των τραπεζών, το κάνει μέσω του ελληνικού κράτους.
Αυτό το σχέδιο εμπεριέχει ένα θεμελιώδες σφάλμα. Είναι ένα καθαρό και σκληρό πρόγραμμα λιτότητας. Μεγαλύτερη μείωση των δαπανών σημαίνει λιγότεροι μισθοί. Τα εισοδήματα των ελλήνων έχουν μειωθεί κατά 30-40%. Και θα μειωθούν ακόμα περισσότερο. Δεν είναι, λοιπόν, παράδοξο που η οικονομία δουλεύει στο ρελαντί. Όσο μικρότερο είναι το εισόδημα σε μια χώρα, τόσο δυσκολότερα μπορεί να πληρώσει τα χρέη της. Πρόκειται για μια ηλίθια πολιτική, η οποία, επιπλέον, εφαρμόζεται σε πανευρωπαϊκή κλίμακα. Παρότι το 92% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ καταναλώνεται από τους ίδιους τους ευρωπαίους και μόνο το 8% εξάγεται σε τρίτες χώρες. Τη λιτότητα αυτή θα την πληρώσουν οι ίδιες οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις.
Ο διευθυντής του γερμανικού ινστιτούτου IFO, Χανς-Βέρνερ Σιν, προτείνει μια πολιτική αποπληθωρισμού για χώρες όπως η Ελλάδα. Η λογική του είναι πτώση των τιμών των προϊόντων και των μισθών. Μπορεί να αποδώσει μια τέτοια πολιτική χαμηλών μισθών;
Αυτό που προτείνει ο Χανς-Βέρνερ Σιν αναπαράγει το καταστροφικό σενάριο της δεκαετίας του 1930, όταν τα κράτη εφαρμόσουν μια πολιτική ανταγωνιστική υποτίμησης των νομισμάτων τους. Το αποτέλεσμα ήταν να επιβραδυνθεί το διεθνές εμπόριο. Σήμερα, εφαρμόζεται μια πολιτική λιτότητας, που οδηγεί στην ύφεση. Μπορούμε να μιλήσουμε για μια «ανταγωνιστική ύφεση». Ανεβάζουν τον ανταγωνισμό θυσιάζοντας όσους μετέχουν στον ανταγωνισμό.
Πώς βίωσαν οι έλληνες τον στιγματισμό τους από μια μερίδα των ηγετών της ΕΕ;
Αντιλαμβάνονται αυτό τον στιγματισμό σαν αδικία. Γιατί αν έφτασαν στην κατάσταση που βρίσκονται, είναι γιατί οι δεσμεύσεις της Ελλάδας τηρήθηκαν και όχι γιατί δεν τηρήθηκαν, όπως λέγεται από εδώ και από εκεί. Οι έλληνες συνειδητοποιούν ότι οι θυσίες αυτές δεν οδηγούν πουθενά.
Τι θα έπρεπε να γίνει και σε ποια βάση θα έπρεπε να δομηθεί η ελληνική οικονομία;
Η ελληνική οικονομία χρειάζεται μια πολιτική ανάκαμψης. Για το σκοπό αυτό χρειάζεται να σταθεροποιηθούν τα ελλείμματα. Αλλά αυτό απαιτεί σταθεροποίηση της αγοράς κεφαλαίων. Το ευρωομόλογο και η αμοιβαιοποίηση του χρέους σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι δυο απλές ιδέες. Όσο για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οφείλει να αναλάβει το ρόλο της και να δανείζει τα κράτη με επίσημο τρόπο. Για την ώρα, αγοράζει τίτλους του χρέους στη δευτερογενή αγορά. Πρέπει να τους αγοράζει τη στιγμή που εκδίδονται. Αυτή η λύση οφείλει να εφαρμοστεί τις αμέσως επόμενες μέρες, γιατί είναι ανάγκη επείγουσα. Όσο για την ελληνική οικονομία, είναι βέβαια πολύ αδύναμη στον βιομηχανικό τομέα. Όμως έχει πλεονεκτήματα στον τομέα των υπηρεσιών, όπου το ισοζύγιο της είναι πλεονασματικό. Διαθέτει τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο, λιμάνια, σιδηροδρομικό δίκτυο. Η Ελλάδα έχει ισχυρή παρουσία στις εμπορικές μεταφορές προς τη Μέση Ανατολή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.