Ο Λυκούργος Καλλέργης, ο οποίος πέθανε σήμερα Σάββατο, στις 10 π.μ. στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς» σε ηλικία 98 ετών, άφησε πίσω του πλούσιο έργο, όχι μόνον ως ηθοποιός με περισσότερα από 60 χρόνια καριέρας στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση, αλλά και ως πολιτικός.

Γεννημένος στις 7 Μαρτίου του 1914 στην Κρήτη, ο γιος του πρωτοπόρου σοσιαλιστή ηγέτη και οργανωτή της πρώτης Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Ελλάδα Σταύρου Καλλέργη,  μετοίκησε στην Αθήνα σε ηλικία 10 ετών και ξεκίνησε τις θεατρικές σπουδές του πλάι στον Κάρολο Κουν και τη Λαϊκή Σκηνή. Υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη και ηθοποιός του Θεάτρου Τέχνης. Από τότε πρωταγωνίστησε σε πολλούς θιάσους του ελεύθερου θεάτρου και υπήρξε επί 18 χρόνια πρωταγωνιστής του Εθνικού (όπου διετέλεσε καθηγητής της Δραματικής Σχολής). Ασχολήθηκε με την αρχαία τραγωδία, τον Γουίλιαμ Σαίξπηρ, τον Ερρίκο Ιψεν, τον Αντον Τσέχοφ, τον Αύγουστο Στρίντμπεργκ, τον Μαξίμ Γκόρκι και τον Ευγένιο Ο'Νιλ και συνεργάστηκε με την ελίτ της υποκριτικής, από τηΜαρίκα Κοτοπούλη και τον Αιμίλιο Βεάκη ως την Κατίνα Παξινού και τον Αλέξη Μινωτή.

Ο Λυκούργος Καλλέργης μπήκε στον κινηματογράφο το 1948 με την ταινία «Ο κόκκινος βράχος» και από τότε εμφανίστηκε σε πάρα πολλές ταινίες, τόσες που αν του ζητούσες να τις απαριθμήσει απέξω δεν θα μπορούσε. Θυμόταν όμως περιστατικά που διάνθισαν τις εμπειρίες του, όπως «το αλησμόνητο τραγούδι της Καρέζη “Μην τον ρωτάς τον ουρανό” στο“Νησί των Γενναίων”», τον καπετάνιο του κρουαζιερόπλοιου στο «Ραντεβού στη Βενετία» όταν «πλήρωμα και επιβάτες με μπέρδευαν με τον αληθινό καπετάνιο και γίνονταν πολλά κωμικά επεισόδια», αλλά και το δυνατό χαστούκι που ως πατέρας της έδωσε στην Αλίκη Βουγιουκλάκη στο «Ο Μιμίκος και η Μαίρη» «και που τη βοήθησε να παίξει καλύτερα τον ρόλο της».