Η υγεία είναι ένα αγαθό που στις αναπτυγμένες χώρες, ακόμη και στις υπό ανάπτυξη αποτελεί το ύψιστο ανθρώπινο κοινωνικό αγαθό που υποχρεούται το κράτος να παρέχει στον καθένα.

Αυτό όμως το αυτονόητο, προϊόντος του χρόνου με αρχή το "Καστελόριζο" παρακολουθούμε να εκφυλίζεται και να απαξιώνεται, αποσκοπώντας στην πλήρη υποβάθμιση της υγείας ώστε να είναι προσοδοφόρα άρα και εμπορέυσιμη για τους επερχόμενους επενδυτές, σύμφωνα με την απαίτηση των δανειστών μας. Έτσι βλέπουμε να καταρρέει ο "χάρτινος πύργος" ΕΟΠΥΥ, να αποσαθρώνεται η νοσοκομειακή περίθαλψη, να οδηγούνται οι λειτουργοί της υγείας σε οικονομικό μαρασμό και εξαθλίωση. Αναγκάζονται οι γιατροί να εξετάζουν στα ιατρεία του ΕΟΠΥΥ με λιγότερο από 0,9 ευρώ ανά ασθενή και στα προσωπικά τους ιατρεία με λιγότερο από 6 ευρώ, ενώ στα νοσοκομεία είναι απλήρωτοι και οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό. 

Τα νοσηλευτικά ιδρύματα στερούνται βασικών ιατροφαρμακευτικών υλικών και αναλωσίμων, οι φαρμακοποιοί είναι απλήρωτοι μήνες και κλείνουν με αλγοριθμικό ρυθμό, ενώ η κυβέρνηση ταυτόχρονα εξαγγέλλει 20% κατάργηση των νοσηλευτικών ιδρυμάτων. Είναι αυτονόητο ότι δεν υπάρχει ούτε έρευνα ούτε πρόληψη. 

Σε αυτή την κατάρρευση του υγειονομικού συστήματος της χώρας έρχονται να προστεθούν οι μειώσεις μισθών και συντάξεων έως και 40%, 500.000 εργάτες απλήρωτοι ή με ελάχιστα μεροκάματα, 500.000 στα όρια της φτώχειας, 45.000 άστεγοι, 1.500.000 άνεργοι, εκατοντάδες επιχειρήσεις κλειστές, 3.000 αυτοκτονίες, δραματική αύξηση της εγκληματικότητας. Σε όλο αυτό το "οικοδόμημα" η ομάδα ιατρική αλληλεγγύης (Ι.ΑΛ) δίνει τη μάχη της συμμετέχοντας σε ήδη υπάρχοντα δημοτικά ιατρεία, ή στήνοντας καινούρια, οργανώνοντας δράσεις σε απομονωμένα χωρά ή νησιά, προσφέροντες όσα μπορεί από αυτά που του στερεί το κράτος. Σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια για κάλυψη στοιχειωδών παροχών υγείας προς τους συνανθρώπους μας καλούμε κάθε μέλος , φίλο ή απλό ακτιβιστή, να μας συνδράμει σε όποια φαρμακευτική ή άλλη παραϊατρική ενέργεια.